واکسن در سالاد، رویای بعدی دانشمندان
پژوهشگران به دنبال دستکاری گیاهان برای تولید واکسن در آن‌ها هستند. با این کار به جای تزریق واکسن، کافی است که این گیاهان خورده شوند.
واکسیناسیون می‌تواند برای بسیاری از افراد موضوعی بحث برانگیز باشد، به ویژه زمانی که پای تزریق وسط باشد! اگر بتوانید به جای تزریق، واکسن را با سالاد جایگزین کنید، چطور؟
محققان دانشگاه کالیفرنیا ریورساید، در حال کار روی راهی برای رشد گیاهان خوراکی هستند که داروی مشابه واکسن mRNA را حمل می‌کنند.
واکسن کرونا یکی از واکسن‌هایی است که از فناوری RNA پیام‌رسان (mRNA) برای شکست ویروس استفاده می‌کند. آن‌ها با آموزش سلول‌های سیستم ایمنی بدن برای تشخیص و حمله به یک بیماری عفونی خاص کار می‌کنند. متأسفانه واکسن‌های mRNA باید تا زمان استفاده در سردخانه بمانند. این تیم تحقیقاتی می‌گوید که درصورت موفقیت، مردم می‌توانند واکسن‌های mRNA گیاهی بخورند که در دمای اتاق نیز می‌توانند زنده بمانند.
به لطف کمک ۵۰۰۰۰۰ دلاری بنیاد ملی علوم، محققان اکنون به دنبال دستیابی به سه هدف هستند. ابتدا تلاش می‌کنند DNA حاوی واکسن‌های mRNA را با موفقیت به سلول‌های گیاهی برسانند، جایی که این مواد زیستی می‌توانند تکثیر شوند. در مرحله بعد، آن‌ها می‌خواهند نشان دهند که گیاهان می‌توانند mRNA کافی برای جایگزینی تزریق سنتی تولید کنند. در مرحله پایانی نیز، پژوهشگران باید میزان مناسب مصرف افراد برای جایگزینی مناسب واکسن را تعیین کنند.
خوان پابلو جیرالدو، استادیار گروه گیاه‌شناسی و علوم گیاهی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «در حالت ایده‌آل، یک گیاه می‌تواند mRNA کافی برای واکسیناسیون یک فرد را تولید کند.»
جیرالدو می‌افزاید: «ما این رویکرد را با اسفناج و کاهو آزمایش می‌کنیم و اهداف بلند مدتی برای کشاورزانی که آن را در مزارع خود پرورش می‌دهند، داریم. کشاورزان همچنین می‌توانند در نهایت در مزارع خود آن را پرورش دهند.»
جیرالدو و تیمی از دانشمندان دانشگاه کارنگی ملون می‌گویند کلید ساخت واکسن‌های خوراکی کلروپلاست‌ها هستند. این اندام‌های کوچک درون سلول‌های گیاهی هستند که به تبدیل نور خورشید به انرژی کمک می‌کنند.
جیرالدو توضیح می‌دهد: «آن‌ها کارخانه‌های کوچکی هستند که با انرژی خورشید، قند و مولکول‌های دیگر تولید می‌کنند و به گیاه اجازه رشد می‌دهند. آن‌ها همچنین منبعی برای ساختن مولکول‌های مطلوب هستند.»
مطالعات قبلی نشان داده است که کلروپلاست‌ها می‌توانند ژن‌هایی را که بخشی طبیعی از آن گیاه نیستند، بیان کنند. تیم ژیرالدو این کار را با ارسال مواد ژنتیکی درون یک پوشش محافظ به سلول‌های گیاهی انجام داد.
در این مطالعه جدید، ژیرالدو با نیکول اشتاین متز، پروفسور دانشگاه ساندیگو همکاری کرد تا از فناوری نانو برای انتقال مواد ژنتیکی بیشتر به کلروپلاست‌ها استفاده کند.
استاینمتز می‌گوید: «ایده ما این است که نانوذرات طبیعی، یعنی ویروس‌های گیاهی را برای انتقال ژن به گیاهان مجدداً مورد استفاده قرار دهیم. گروه‌هایی تلاش کرده‌اند تا نانوذرات را به کلروپلاست‌ها برسانند و همچنین آن‌ها را نسبت به گیاهان غیرعفونی کنند. یکی از دلایلی که من در زمینه فناوری نانو شروع به کار کردم این بود که بتوانم آن را در گیاهان به کار گیرم و راه‌حل‌های فناورانه جدیدی ایجاد کنم.»
جیرالدو می‌افزاید: «این کار نه فقط برای تولید غذا، بلکه برای ارائه محصولات با ارزش بالا، مانند داروها است.»